Show Para
Question Numbers: 129-135
अधोलिखितं गद्यांशं पठित्वा प्रश्नानां विकल्पात्मकोत्तरेभ्यः उचिततमम् उत्तरं चिनुत ।
एकः महात्मा स्व-शिष्येण सह वनमार्गेण तीर्थस्नानार्थं गच्छन् आसीत्। मध्ये-मध्ये वन्यजीवानां कर्कशः ध्वनिः तत्रत्यः तीव्र वायु- युवेगः च शिष्यं प्रकम्पयति स्म। चलतोः चलतोः तयोः द्वयोः संध्या समयः सञ्जातः। महात्मा शिष्यं सावधानं कृत्वा स्वयं सन्ध्योपासनार्थम् उपविष्टः। शिष्यः अकस्मात् तत्र आयान्तम् एकं भयानक सिंहं दृष्ट्वा भयातुरः समीपस्थं एव एकं वृक्षं सत्वरम् आरूढवान् आत्मानं च सिंहात् सुरक्षितवान्। सिंहः महात्मानम् अजिघ्रत् निर्गतः च तूष्णीम्। ध्यान-मग्नः महात्मा इदं सर्वं न अजानात्। सिंहे निर्गते वृक्षात् अवतीर्य तथा स्थितः यथा किञ्चित् अभवत् एव न।
सन्ध्योपसनातः निवृत्तः महात्मा पुनः अग्रे शिष्येण सह प्रस्थितः सः किञ्चित् एव दूरे गतः आसीत् यत् एका वन-मक्षिका महात्मनः नासिकाम् अदंशत्। तेन महात्मा अत्यन्तं व्याकुलः अभवत्। इदं दृष्ट्वा शिष्यः महात्मानं पृष्टवान् - "गुरुदेव! सिंहे समीपे आगते तु भवान् नैव भीतः, परम् अधुना एकया सामान्य मक्षिकया अपि दष्टः इयान् व्याकुलः अभवत्! इदं किम्? महात्मा उत्तरं दत्तवान् - पुत्र! तदा अहं मातागायत्र्या सह आसम् अधुना च मनुष्येण त्वया सह अस्मि" इति। यः जनः ईश्वरं शरणं गतः सः सदा सर्वत्र निर्भयः भवति। यदा ततः दूरे अवस्थितः, तदा सः पदे पदे विपद्-ग्रस्तः तिष्ठति।
अधोलिखितं गद्यांशं पठित्वा प्रश्नानां विकल्पात्मकोत्तरेभ्यः उचिततमम् उत्तरं चिनुत ।
एकः महात्मा स्व-शिष्येण सह वनमार्गेण तीर्थस्नानार्थं गच्छन् आसीत्। मध्ये-मध्ये वन्यजीवानां कर्कशः ध्वनिः तत्रत्यः तीव्र वायु- युवेगः च शिष्यं प्रकम्पयति स्म। चलतोः चलतोः तयोः द्वयोः संध्या समयः सञ्जातः। महात्मा शिष्यं सावधानं कृत्वा स्वयं सन्ध्योपासनार्थम् उपविष्टः। शिष्यः अकस्मात् तत्र आयान्तम् एकं भयानक सिंहं दृष्ट्वा भयातुरः समीपस्थं एव एकं वृक्षं सत्वरम् आरूढवान् आत्मानं च सिंहात् सुरक्षितवान्। सिंहः महात्मानम् अजिघ्रत् निर्गतः च तूष्णीम्। ध्यान-मग्नः महात्मा इदं सर्वं न अजानात्। सिंहे निर्गते वृक्षात् अवतीर्य तथा स्थितः यथा किञ्चित् अभवत् एव न।
सन्ध्योपसनातः निवृत्तः महात्मा पुनः अग्रे शिष्येण सह प्रस्थितः सः किञ्चित् एव दूरे गतः आसीत् यत् एका वन-मक्षिका महात्मनः नासिकाम् अदंशत्। तेन महात्मा अत्यन्तं व्याकुलः अभवत्। इदं दृष्ट्वा शिष्यः महात्मानं पृष्टवान् - "गुरुदेव! सिंहे समीपे आगते तु भवान् नैव भीतः, परम् अधुना एकया सामान्य मक्षिकया अपि दष्टः इयान् व्याकुलः अभवत्! इदं किम्? महात्मा उत्तरं दत्तवान् - पुत्र! तदा अहं मातागायत्र्या सह आसम् अधुना च मनुष्येण त्वया सह अस्मि" इति। यः जनः ईश्वरं शरणं गतः सः सदा सर्वत्र निर्भयः भवति। यदा ततः दूरे अवस्थितः, तदा सः पदे पदे विपद्-ग्रस्तः तिष्ठति।
Go to Question: